Τελευταία ενημέρωση: 2008-10-13, 00:00:00
Σοβούσης της οικονομικής κρίσης καλό είναι να μην παρασυρθούμε από το τηλεοπτικό μοιρολόι και να κοιτάξουμε και του σπιτιού μας τα θέματα, που δεν είναι λιγότερο σημαντικά και που σίγουρα χρειάζονται επανεξέταση κυρίως λόγω της κρίσης. Έτσι δεν είναι καθόλου άκαιρη η δημόσια συζήτηση για την ανάπτυξη της δυτικής Μαγνησίας και εν πάση περιπτώσει είναι ουσιαστικότερη από τα κοσμικά παραγεμίσματα του χρόνου μας και τα καπρίτσια των πολιτικών ανδρών μας. Να ξεκαθαρίσω εκ προοιμίου ότι εκτιμώ εξαιρετικά και τον Απόστολο Παπατόλια και τον Βαγγέλη το Χατζηκυριάκο και η παρέμβασή μου αυτή δεν στοχεύει να τους τροχοπεδήσει, αντιθέτως να τους ωθήσει να υιοθετήσουν ακόμη πιο προωθημένες θέσεις. Διότι όπως είχα την τύχη να πω παλιότερα, και όπως ορθά τονίζει ο νομάρχης Μαγνησίας στο άρθρο του στα τέλη Αυγούστου, σπάνια βρίσκει κανείς συγκεντρωμένες σε μια περιοχή τόσες προϋποθέσεις ανάπτυξης, ιδίως συνδυασμένων μεταφορών. Διότι βρίσκεις εύκολα συνδυασμένες οδικές-σιδηροδρομικές μεταφορές, άντε και επιπλέον αεροπορικές ή θαλάσσιες. Όλες μαζί -τουλάχιστο σε επίπεδο προοπτικής – μάλλον σπάνια, παγκόσμια!. Θα προσθέσω ότι σπάνια βρίσκεις πλέον περιοχές παρθένες από ανάπτυξη που έχουν τεράστιες προοπτικές, αλλά που δεν έχουν επιβαρυνθεί από στρεβλές επενδύσεις. Διότι όπου υπάρχουν συνδυασμένες μεταφορές, οι υποδομές είναι κορεσμένες, επιβαρυμένες σε επίπεδο περιβάλλοντος με τρόπο μη αναστρέψιμο. Οι κάτοικοι αυτών των περιοχών δεν επιθυμούν παρά τη μετακίνηση των οχλουσών δραστηριοτήτων. Βέβαια κάθε τόπος είναι προικισμένος με διαφορετικό τρόπο και, για να είμαστε ειλικρινείς και αντικειμενικοί, η περιοχή του Αλμυρού δεν είναι φτιαγμένη για γκλαμουράτη και αεριτζίδικη ανάπτυξη και καλύτερα γι’ αυτήν. Διότι η ανάπτυξη που μένει είναι αυτή που βασίζεται σε βαριές και πάγιες υποδομές. Και που γίνεται βήμα βήμα όμως με όραμα και σχέδιο. Στην περιοχή του Αλμυρού, που περισώθηκε από όλα τα στραβά – σχεδόν – υπάρχει η επιπλέον σπάνια δυνατότητα να γίνει η ανάπτυξη με συνεχή έλεγχο – εξαρχής και όχι εκ των υστέρων – της προστασίας του περιβάλλοντος. Καταλαβαίνω βεβαίως και τις ενστάσεις όσων έχουν επιφυλάξεις: για δεκάδες χρόνια ο Αλμυρός ήταν παραγκωνισμένος και έζησε στη σκιά του Βόλου. Γιατί να πετύχει τώρα η πρόθεση για ανάδειξή του; Και πώς θα γίνει χωρίς να βλάψει την ποιότητα ζωής; Πιστεύω όμως ότι η δημόσια συζήτηση αποτελεί μια καλή απαρχή και εγγύηση για την δημόσια παρέμβαση σε ένα τόσο σημαντικό τομέα. Διότι καλά βιάζομαι εγώ να προωθηθεί η ανάπτυξη του Αλμυρού, μονάχα ο πολίτης της περιοχής όμως έχει κάθε δικαίωμα να χρονίσει την ανάπτυξη με τον τρόπο που θα εγγυηθεί ότι η ποιότητα ζωής του θα βελτιωθεί και μόνο. Τώρα βέβαια δεν θα έλεγα ότι το σημείο στο οποίο εστιάζεται το κέντρο ανάπτυξης (το αεροδρόμιο και ο εγγύς λιμενικός χώρος) είναι σημεία καθημερινής αναφοράς ή επίσκεψης των πολιτών της περιοχής. Για να είμαστε μάλιστα απόλυτα ειλικρινείς οι απαρχές ανάπτυξης του θαλάσσιου μετώπου ανατολικά του αεροδρομίου μάλλον στρεβλά άρχισαν, στα κρυφά και χωρίς καθόλου να λάβουν υπόψη το μέλλον των πολιτών. Για να έχουμε όμως το καλό ερώτημα βεβαίως, αν το σκραπ στο λιμάνι το Βόλου είναι οχλούσα δραστηριότητα, στο ιδιωτικό λιμάνι της χαλυβουργίας στον Αλμυρό δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή αντίστοιχες οχλούσες δραστηριότητες; Η κατανόηση που εγώ έχω από τη δημόσια συζήτηση είναι ότι η μετατροπή του (των) ιδιωτικού σε δημόσιο λιμάνι, χωρίς να περιστέλλει την δραστηριότητα των ήδη εγκατεστημένων μονάδων αποτελεί εγγύηση καλύτερης λειτουργίας και απόδοσης του κέρδους από τη λειτουργία σε όλη την περιοχή. Να επανέλθω όμως στις συνδυασμένες μεταφορές. Με μικρό σχετικά κόστος όχι μόνο η περιοχή, όχι μόνο ο νομός, αλλά ολόκληρη η χώρα αποκτά ένα κεντρικό σημαντικό πόλο με μοναδικά χαρακτηριστικά. Οδικές, σιδηροδρομικές, αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές δικτυώνονται με κόμβο τον Αλμυρό. Γύρω από το αεροδρόμιο και το λιμάνι υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις (ελπίζω να μην έχουν ήδη πέσει μέσα σπεκουλαδόροι) χωρίς οικιστική χρήση, που προσφέρονται για ανάπτυξη logistics. Τι λείπει; Η σιδηροδρομική γραμμή, το ξέρουμε, αλλά η δέσμευση όλων για την γρήγορη υλοποίηση της επέκτασης είναι δεδομένη πλέον (η οποία καλά θα είναι να φτάνει επομένως και ως το λιμάνι, περνώντας δίπλα από το αεροδρόμιο). ΚΑΙ, η συνειδητοποίηση ότι το αεροδρόμιο δεν πρέπει να εξυπηρετεί μόνο επιβατικές τουριστικές χρήσεις – άλλωστε αναμένουμε κάμψη του τουρισμού – αλλά επίσης και κυρίως ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ cargo!!! Σκεφθείτε ξανά: έχετε ένα αεροδρόμιο που έχει ένα μεγάλο μήκος διαδρόμου (3χλμ.) που ΔΕΝ είναι δίπλα στην πόλη (όπως το αεροδρόμιο της Λάρισας που διεκδικεί τέτοιες χρήσεις) το οποίο είναι από τα λίγα στην Ελλάδα που μπορεί να δεχθεί τα τεράστια αεροπλάνα μεταφορών. Στο κέντρο της Ελλάδας! Στο οποίο, αν προγραμματίσετε σωστά, έχετε τη δυνατότητα να φέρετε δίπλα μια σιδηροδρομική γραμμή (και ακόμη και τώρα με μεταφόρτωση από το Βελεστίνο όποιο σιδηροδρομικό φορτίο). Μέσω του οποίου μπορείτε να εξαγάγετε αυθημερόν την αγροτική παραγωγή της Θεσσαλίας και των άλλως περιοχών της Ελλάδας και να την στείλετε στην Ευρώπη πολύ πριν οι αφρικανικές και ασιατικές εξαγωγές φθάσουν. Αντίστροφα έχετε τη δυνατότητα να φέρετε από όλο τον κόσμο σε ελάχιστο χρόνο ό,τι είναι δυνατό να διανεμηθεί στην Ελλάδα, χωρίς να περάσετε από την Αθήνα. (Μήπως λοιπόν εκτός από την ναυτική εταιρία λαϊκής βάσης πρέπει να σκεφτούμε και την λαϊκή εταιρία αεροπορικών μεταφορών, τώρα μάλιστα που εκατοντάδες αεροπλάνα μεταφορών σταθμεύουν άναυλα;). Μετά από αυτό, όπως στο παράδειγμα του Σάννον και άλλων αντίστοιχων πόλεων στο βορρά της Ευρώπης, θα ακολουθήσουν σίγουρα εταιρίες τεχνολογιών αιχμής (το τεχνολογικό πάρκο να μεταφερθεί παρακαλώ άμεσα στον Αλμυρό!). Και μπορεί να φαντάζει ουτοπικό αλλά γιατί μόνο η Μάλαγκα (Malaga Valley e-27) δικαιούται να επενδύει στο μεγαλύτερο τεχνολογικό πάρκο της Ευρώπης; Και θα ακολουθήσουν οι εταιρίες που αναζητούν τόπους που συνδυάζουν το τερπνό με το ωφέλιμο. Οι εταιρίες αναζητούν τόπους ευχάριστους για τα συνέδριά τους (call me Kempinski – το συνεδριακό κέντρο του Αλμυρού θα χρειαστεί επέκταση) ή και για την μετεγκατάστασή τους. Γρήγορα θα έλθουν, θα παρασυρθούν και τα υπόλοιπα. Σιδηροδρομική και οδική σύνδεση με το εσωτερικό της Θεσσαλίας, οδική αλλά ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ζεύξη του Μαλιακού, η συνειδητοποίηση ότι ουσιαστικά έτσι έχει επιτευχθεί μεγάλο μέρος της πεδινής χάραξης, η μεταμόρφωση του Βελεστίνου σε κεντρικό σιδηροδρομικό κόμβο, οι ξενοδοχειακές υποδομές διέλευσης για τους επαγγελματίες μεταφορείς που θα διανυκτερεύουν στην περιοχή. Γι’ αυτό προσθέστε, κύριε νομάρχα και δήμαρχοι, ένα πέμπτο πόλο ανάπτυξης: οπτικές ίνες μεγάλης χωρητικότητας στο αεροδρόμιο, στον Αλμυρό και στην Ανάβρα. Και πάνω στις έρημες κορυφές της Οθρυος εκτός από χιονοδρομικά κέντρα, βάλτε παρακαλώ –μια και είναι στο κέντρο-κέντρο, στον ομφαλό γεωγραφικά της Ελλάδας– ένα πάρκο κεραιών τηλεφωνίας και επίγειας τηλεόρασης, ένα κέντρο δορυφορικών λήψεων, για να βλέπουμε και το μέλλον μας μέσω Ιντερνετ και να μιλούμε για «αειφόρο ανάπτυξη». Οι θέσεις που παρουσιάζονται στο παρόν άρθρο δεσμεύουν μόνο το συγγραφέα και δεν εκφράζουν τις θέσεις του κοινοτικού οργάνου στο οποίο αυτός υπηρετεί.
Διαβάστε περισσότερα στο: https://www.taxydromos.gr/Topika/12892-gia-thn-anapty3h-toy-almyroy-kai-ths-dytikhs-magnhsias-genikotera-me-aeropl.html